чоҳ

[چاه]

1. чуқурии рост кандашуда, ки аз он об мекашанд, қудуқ

2. ҳар чуқурӣ, ки канда шуда ё худ ба худ ба вуҷуд омада бошад: чоҳи нафт, чоҳи артезианӣ, чоҳи ғалла

3. кҳн. зиндон

4. кит., маҷ. бадбахтӣ, номад

5. кит., маҷ. хавф, хатар; чоҳи Нахшаб чоҳи Муқаннаъ, ки ӯ аз он чоҳ равшание намудор кардааст; чоҳи хаспӯш чуқурии рӯяш тунук пӯшида, ки бо нияти ба даст афтондани чизе ё чун воситаи монеа канда мешавад; ба сари роҳи касе чоҳ кандан ба касе қасди бад кардан